Aanpassing Minimumloon kan 15.000 banen kosten
Donderdag 3 oktober aanstaande wordt in de Tweede Kamer een wetsvoorstel van Minister Asscher van Sociale Zaken behandeld. In dit wetsvoorstel wordt zogenaamd Overeenkomst voor Opdracht (OVO) onder de werking van het Wet Minimumloon (WML) gebracht. Voor de bezorgers van huis-aan-huiskranten en folders (‘bezorgers’) betekent dit dat per leeftijd het bepaalde WML per uur betaald moet worden. Dat lijkt sympathiek, maar heeft negatieve neveneffecten. Voor de veelal jongere bezoekers van 13 tot en met 15 jaar betekent het een verslechtering, omdat nu gemiddeld op het niveau van een 16-jarige wordt betaald. Oudere werknemers lopen het risico hun bijbaantje te verliezen, omdat zij te duur worden voor het soort werk dat wordt verricht. Dit gaat om 15.000 werknemers!
De paradox in cijfers:
- – In tegenstelling tot het beeld van ‘uitbuiting’ krijgt driekwart van de bezorgers een hoger loon uitbetaald dan het WML voor hun specifieke leeftijd.
- – De gemiddelde vergoeding ligt nu op het niveau van 16 jaar, terwijl veel bezorgers 13, 14 of 15 zijn. De groep 13-17 jaar vertegenwoordigt 74% van de bezorgers.
– Een leeftijdsafhankelijke WML zal voor meer dan 60% (13-16 jarigen) van de bezorgers een lagere betaling betekenen dan nu. - – Daarnaast zal invoering van het WML voor de groep oudere bezorgers (13% is 23+, dit zijn ongeveer 15.000 bezorgers in Nederland) betekenen dat het contract met hen mogelijk zal worden beëindigd, omdat zij relatief ‘dure’ werknemers worden (zoals dit ook in de supermarkten is gebeurd). Ouderen worden ruim drie keer duurder dan jongeren.
- – Vaak is hier sprake van een relevante bijverdienste van gezinnen met lagere inkomsten. In deze gezinnen gebruiken jongeren het vaak als extra inkomsten omdat de ouders geen zakgeld kunnen geven. Voor sommige jongeren zou een betaling conform WML een lagere verdienste betekenen, wat direct invloed heeft op hun uitgaven en meer drukt legt op het gehele huishouden. Ouderen gebruiken hun verdiensten voor het extraatje, een cadeautje, een keer uit eten of een gezinsuitje. Het betreft hier werk dat geen ander werk verdringt (baantje is meer enkele uren per week). Kortom: als dit werk stopt, vallen de inkomsten weg, terwijl dit extra inkomen wel hard nodig is.
- – Veel oudere bezorgers zien het bezorgen van folders in de wijk als een sociale bezigheid, waarbij ze een praatje kunnen maken met de mensen in de buurt en lichaamsbeweging krijgen. Een aantal geeft aan dat dit voor hen dé kans is naar buiten te gaan, actief te zijn en de mensen in de omgeving te leren kennen.
Amendement kan uitkomst bieden
De gezamenlijke folderaars hopen dat een amendement van D66, waarmee beoogd wordt een drempel aan uren in de wet te behouden, een meerderheid in de Kamer krijgt. De teleurstelling is groot dat de minister zelf geen gehoor heeft willen geven aan hun oproep.
Voor iedere informatie, namens de gezamenlijke folderaars: DDMA Business Groep Verspreiders